鹅笼书生 é lóng shū shēng
南朝梁吴均《续齐谐记》载:阳羡许彦负鹅笼而行，遇一书生以脚痛求寄笼中。至一树下，书生出，从口中吐出器具肴馔，与彦共饮，并吐一女子共坐。书生醉卧，女子吐一男子。女子卧，男子复吐一女子共酌。书生欲觉，女子又吐锦帐遮掩书生，即入内共眠。男子另吐一女子酌戏。后次第各吞所吐，书生以铜盘一赠彦而去。情节乃据《旧杂譬喻经》改头换面而成。后用作幻中生幻，变化无常之典。
鹅毛雪 é máo xuě
鹅
鹅毛 é máo
鹅
鹅毛大雪 é máo dà xuě
成语，指像鹅毛一样飘落的雪花。形容雪下得大而猛。
鹅胰 é yí
鹅
鹅项懒凳 é xiàng lǎn dèng
鹅
鹅群帖 é qún tiē
鹅
鹅溪绢 é xī juàn
鹅
鹅城 é chéng
鹅
鹅膏蕈 é gāo xùn
鹅